آرماتوربندی: اسکلت پنهان سازه‌های بتنی
آرماتوربندی، قلب تپنده سازه‌های بتنی است. میلگردهای فولادی که در دل بتن قرار می‌گیرند، نقش اسکلت اصلی را ایفا می‌کنند و به سازه استحکام و مقاومت می‌بخشند. بتن به تنهایی در برابر کشش ضعیف است و آرماتورها این ضعف را جبران می‌کنند.
چرا به آرماتوربندی نیاز داریم؟
تصور کنید یک تیر بتنی را خم می‌کنید. قسمت زیرین تیر کشیده می‌شود و می‌شکند. آرماتورها در این قسمت قرار می‌گیرند و از شکستن تیر جلوگیری می‌کنند.
انواع آرماتور:
• میلگرد ساده:
برای بتن‌های با مقاومت کم.
• میلگرد آجدار:
رایج‌ترین نوع با چسبندگی بیشتر به بتن.
• مش فولادی:
برای تقویت سطوح بتنی.
مراحل آرماتوربندی:
• طراحی: مهندسان میزان و نحوه قرارگیری آرماتورها را تعیین می‌کنند.
• خمکاری و برش: میلگردها بر اساس نقشه‌ها آماده می‌شوند.
• بستن: میلگردها با سیم به هم بسته می‌شوند.
• قرار دادن در قالب: اسکلت آرماتوربندی در قالب بتن قرار می‌گیرد.
• بتن‌ریزی: بتن بر روی آرماتورها ریخته می‌شود.
اهمیت پوشش بتنی:
فاصله بین میلگرد تا سطح بیرونی بتن (پوشش بتنی) از زنگ‌زدگی میلگردها جلوگیری می‌کند.
کنترل کیفیت:
در تمام مراحل آرماتوربندی، کنترل کیفیت بسیار مهم است.
آرماتوربندی و ایمنی سازه:
آرماتوربندی صحیح، ایمنی سازه را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
